ویژگی های پلیمرها ,

عمده‌ی پلیمرهای تولیدی از نوع ترموپلاستیک می‌باشند، بدین معنا که می‌توان پلیمر را پس از شکل‌گیری بارها و بارها ذوب و مجدداً تغییر شکل داد. این خاصیت فرآوری و بازیابی پلیمر را تسهیل می‌کند. گروه دیگر از پلیمرها، ترموست‌ها، از قابلیت ذوب مجدد برخوردار نمی‌باشند. پس از شکل‌گیری این گروه از پلیمرها، گرمایش مجدد پلیمر نهایتاً تنها به تنزل کیفی آن منجر می‌شود. هر پلیمر دارای خصوصیاتی متمایز است، اما در برخورداری از برخی خصوصیات پلیمرها مشابه یکدیگر می‌باشند:

1. پلیمرها می‌توانند نسبت به مواد شیمیایی بسیار مقاوم باشند. کافی است کلیه شوینده‌های خانه خود که در پکیج‌های پلاستیکی نگهداری می‌شوند را در نظر آورید. با خواندن برچسب هشداردهنده‌ی روی این پکیج‌ها به اهمیت نیاز به مقاوم بودن پکیج‌های پلاستیکی پی خواهیم برد. در عین حال که حلّال‌ها موجب حل شدن برخی پلاستیک‌ها می‌شوند، دیگر پلاستیک‌ها پکیج‌هایی امن و غیرقابل تجزیه در مقابل حلّال‌های قدرتمند تشکیل می‌دهند.
2. پلیمرها می‌توانند عایق الکتریکی و حرارتی باشند. گشتی در خانه شما می‌تواند درک این مفهوم را تقویت کند، چراکه مشاهده خواهید نمود که کلیه‌ی لوازم خانگی، اتصالات، پریزهای برق و سیم‌کشی‌ها از جنس مواد پلیمری و یا توسط آنها عایق‌بندی شده‌اند. مقاومت حرارتی نیز با مشاهده دسته‌های پلیمری کتری و ظروف طبخ غذا به خوبی قابل تشخیص است.
3. به طور کلی، پلیمرها سبک و از استحکامی قابل توجه برخوردارند. طیف محصولات ساخته شده از پلیمرها را که از اسباب‌بازی تا چارچوب ایستگاه‌های فضایی، ویا از فیبرهای نایلونی ظریف برخی جوراب‌ها تا الیاف کولار استفاده شده در جلیقه‌های ضدگلوله را شامل می‌شوند، در نظر آورید. برخی پلیمرها روی آب شناور و برخی دیگر در آن فرو می‌روند. اما در مقایسه با چگالی سنگ، بتون، استیل، مس و یا آلومینیوم، کلیه پلاستیک‌ها سبک‌وزن محسوب می‌شوند.
4. پلیمرها می‌توانند به طرق مختلف فرآوری شوند. اکسترودرها می‌توانند فیبرهای نازک، لوله‌های سنگین، فیلم و یا بطری‌های غذایی را تولید کنند. دستگاه‌های تزریق می‌توانند اجزای درهم‌تنیده و یا پنل‌های بزرگ بدنه خودروها را تولید نمایند. پلاستیک‌ها می‌توانند به دوک‌های پلاستیکی و یا پس از ترکیب با حلّال‌ها به چسب‌ و رنگ تبدیل شوند. اِلَستومر و برخی دیگر از پلاستیک‌ها بسیار انعطاف‌پذیر بوده و از ظرفیت کششی بالایی برخوردارند. برخی پلاستیک‌ها، مانند بطری‌های نوشیدنی، در حین فرآوری و به منظور حفظ شکل آنها تحت کشش قرار می‌گیرند. برخی دیگر از پلاستیک‌ها مانند پلی‌استر، پلی‌اورتان و پلی‌اتیلن می‌توانند به فرم اسفنجی تبدیل شوند.
5. پلیمرها موادی با طیفی نامحدود از مشخصه‌ و رنگ می‌باشند. آن‌ها از خصوصیات لاینفک بسیاری برخوردارند که می‌توان این خصوصیات را با طیف وسیعی از افزودنی‌ها و در جهت افزایش کارآیی و تنوع‌شان، بهبود بخشید. از نظر ظاهری، پلیمرها می‌توانند درست مشابه فیبرهای پنبه، ابریشم و پشم، چینی، مرمر، آلومینیوم و روی ظاهر شوند.
6. پلیمرها معمولاً، اما نه همیشه، از نفت خام به دست می‌آیند. بسیاری از پلیمرها از واحد‌های مکرر مشتق شده از گاز طبیعی، زغال سنگ و نفت خام حاصل می‌شوند. اما گاهی می‌توان این واحدها را از مواد قابل بازیابی مانند اسید پلی‌لاکتیک ذرت و یا سلولزیک‌های پنبه‌دانه به دست آورد. برخی پلاستیک‌ها همواره از مواد قابل بازیابی مانند استات سلولز، که در ساخت دسته پیچ‌گوشتی‌ و یا روبان‌های هدیه استفاده می‌گردد، ساخته می‌شوند.
7. پلیمرها می‌توانند در ساخت اقلامی که مشابه ساخته شده‌ای با مواد دیگر از آنها وجود ندارد مورد استفاده قرار گیرند. آن‌ها می‌توانند به شکل فیلم‌های شفاف و مقاوم در برابر آب تولید گردند. از PVC در ساخت تیوب‌های پزشکی و کیسه‌های خون، که باعث افزایش مدت نگهداری خون و فرآورده‌های خونی می‌شوند، استفاده می‌شود. PVC با ایمنی کامل اکسیژن قابل اشتعال را در تیوب‌های قابل انعطاف مقاوم در برابر آتش به حرکت در می‌آورد. همچنین، مواد ترومبوژنیک مانند هپارین، در کاتترهای انعطاف‌پذیر PVC (تیوب‌های نازک با کاربرد‌های متنوع پزشکی) در عمل‌های قلب باز، دیالیز، و نمونه‌گیری خون، مورد استفاده قرار می‌گیرند. بسیاری از تجهیزات پزشکی برای اجرای بهترین عملکرد وابسته به پلیمرها می‌باشند.