اهمیت بازیافت پلی استایرن ,

بیش از ۷۰% پلاستیک های مصرفی، پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی استایرن و پلی وینیل کلرید هستند. اما بخش مهمی از ضایعات شهری و صنعتی را ترکیبات پلی استایرن (ps) تشکیل می‌دهد. این موضوع به خوبی نیاز به بازیافت پلی استایرن را نشان می‌دهد.

چند روش برای بازیافت پلی استایرن:

۱- بازیافت مکانیکی (فیزیکی)

۲- بازیافت شیمیایی

۳- تخریب گرمایی

۴- تبدیل کاتالیزوری

بازیافت پلی استایرن از راه تخریب گرمایی نقش مهمی در حل مشکلات ضایعات پلاستیکی ناشی از این ماده دارد. در این فرایند چند محصول مهم مانند بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و مونواستایرن تولید می‌شود. فرایند تخریب گرمایی در دمای زیاد انجام می‌پذیرد و ممکن است در مجاورت کاتالیزور یا بدون آن انجام شود.
در اثر تجزیه پلی استایرن در دماهای زیاد، موادی مانند مونواستایرن تولید می‌شود.
در روش تجزیه با استفاده از کاتالیزور، بدلیل کاهش دمای فرایندی، کک کمتری ایجاد شده و بدین ترتیب، انرژی کمتری نیز مصرف می‌شود. نوع محصولات تولید شده از تجزیه گرمایی به نوع کاتالیزور بکار رفته بستگی دارد.
پلی استایرن از پلیمرهای گرمانرم است که کاربرد زیادی در صنایع بسته بندی و ظروف یکبار مصرف دارد. پلی استایرن در طبیعت تجزیه نمی‌شود. از آنجا که مصرف ps مشکلات زیادی را برای محیط زیست ایجاد می‌کند، توجه زیادی به بازیافت، زیست تخریب پذیری و استفاده مجدد آن شده است.
سالانه پانزده میلیون تن پلی استایرن در سطح جهان تولید می‌شود که بخش زیادی از آن پس از استفاده، دفن می‌شود. بنابراین تبدیل ضایعات و پسماندهای پلی استایرن به محصول و کالایی مفیدراهکاری مطلوب است. تنها در آمریکا بیش از ۳ میلیون تن پلی استایرن در سال تولید می‌شود که از این مقدار، ۲/۳ میلیون تن در زمین دفن شده و تنها ۲-۱% پس از مصرف بازیابی می‌شود.

روش های بازیافت محصولات پلی استایرن

مقدار زیادی از پلی استایرن، پس از استفاده در مراکز عمده فروشی، فروشگاه های بزرگ و کوچک، انبارهای رستوران ها، انبارهای وسایل الکتریکی و کارخانجات ماشین سازی، دور ریخته می‌شود.
محصولات پلی استایرنی باید پیش از بازیافت، برای حذف مواد غذایی و ذرات آلوده کننده، شسته شوند. همچنین لازم است درپوش بطری های پلاستیکی و شیشه های دهانه گشاد کنار گذاشته شود.

دو روش کلی بازیافت پلی استایرنعبارتند از:
بازیابی اولیه:تبدیل محصولات ساخته شده از پلی استایرن به پلی استایرن اولیه
بازیابی ثانویه: تبدیل محصولات ساخته شده از پلی استایرن به مونومرها، مواد شیمیایی اولیه یا سوخت.

برای بازیابی اولیه پلی استایرن، دو روش مکانیکی و محلولی کاربرد دارد.
در روش مکانیکی، محصول پلی استایرن با روش فشرده سازی به پلی استایرن فرایندپذیر تبدیل می‌شود.
در روش محلولی محصول پلی استایرن در حلال حل و سپس از حلال استخراج می‌شود تا به پلی استایرن فرایندپذیر تبدیل شود.
هزینه زیاد بازیابی اولیه پلی استایرن، که تقریبا معادل تولید پلاستیک نو با همان کیفیت است، این روش بازیافت را محدود کرده است. در نتیجه از بازیابی اولیه پلی استایرن استقبال چندانی نمی‌شود.

بازیابی ثانویه برای بازیافت محصولات پلی استایرن پیشنهاد می‌شود. روش های زیادی برای بازیابی پلاستیک و تبدیل آن به مونومرها بررسی شده که یکی از‌ آنها پیرولیز است. این روش تجزیه گرمایی بدون وجود هواست که به تولید گاز یا روغن پیرولیز منجر می‌شود.

منبع: ایران پلاستیک