به زبان ساده نرمکنندهگرانول یک سری مواد برای نرم کردن پلاستیک ها میباشند. نرمکنندهها اصولاً نقطه جوش بالایی دارند. آنها مواد بسیار کوچک و روغنی شکل هستند و این نقطه جوش بالای نرم کننده گرانول سبب کاهش دمای انتقال شیشه ای میشود.
در نتیجه این ویژگی، پلاستیک های سخت و محکم، نرم و منعطف میشوند. در واقع نرمکننده گرانول قابلیت پلاستیک ها را بالا برده و محصولات پلیمری را انعطاف پذیر میکند. نمونه بارز آن هم نرم کننده گرانول شلنگ میباشد. این نرمکننده در دماهای پایین هم میتواند محصول را منعطف نگه دارد.
نرمکنندهگرانول خواص زیادی دارد به همین سبب ماده مهمی در صنعت به حساب میآید. برخی از این خواص در مورد نرمکننده گرانول شیلنگ نیز صادق است. در زیر به برخی از این خواص اشاره میکنیم:
نرمکننده ها به طور کلی به دو دسته نوع اول و نوع دوم تقسیم میشوند که ما در اینجا به انواع نرم کننده گرانول اشاره خواهیم کرد.
این نوع نرم کننده گرانول باعث افزایش ماندگاری و پایداری پی ویسی میشود. نرم کننده اولیه تحت تاثیر عوامل خارجی همچون دما، حرارت، مایعات و مواد دیگر از بافت پی ویسی خارج نمیشود. پارامتر انحلالپذیری این مواد با انحلال پذیری پی ویسیها همگونی و سازگاری بالایی دارد. این نرمکننده گرانول کاربردها و خواص زیادی در صنعت دارند.
بعضی از این خواص عبارتاند از: قابلیت بالای نرم کننده برای ژل شدن، سازگاری بالا با پلیمر پایه، مقاومت در برابر شرایط نامطلوب محیطی و …. به عنوان یک مثال از این نوع نرمکننده ها، جالب است بدانید که نرمکننده گرانول شلنگ، سبب شده تا این محصول در دماهای پایین در برابر شکستن مقاومت کند و هنگام کش آمدن یا دریافت فشار توسط یک جسم سنگین، دچار بریدگی نشوند.
این نوع نرم کننده گرانول در مقایسه با نرم کننده نوع اول، سازگاری و پایداری کمتری با بافت پی ویسی دارد. به طور کلی میتوان گفت نرم کننده ثانویه به خاطر این سازگاری محدود گاهی باعث اشکال میشود. بنابراین هرگاه بحث انعطاف پذیری محصول اهمیت زیادی داشته باشد، نرم کننده اولیه مورد استفاده قرار میگیرد.
اما در برخی ویژگی ها همچون ارتجاع پذیری، نرمکننده ثانویه بهتر جواب میدهد. ذکر این نکته ضروری است که نرم کننده ثانویه از لحاظ قیمت، هزینه بسیاری پایینی در بر دارد. البته این مواد قطبیت کمتری نیز دارند. به همین خاطر پیشنهاد میشود، هنگام انتخاب نرم کننده گرانول شلنگ از نرم کننده نوع اول استفاده گردد.
از ویژگیهای مهم این نرم کننده گرانول این است که در دمای بالا کاربرد زیادی دارد. همچنین سازگاری بالایی با پی وی سی ها دارند و میتوان گفت که این مواد در برابر استخراج مقاوم میباشند. نرمکننده گرانول اپوکسی با درصد کمی در پلاستیک ها مورد استفاده قرار میگیرند.
از دیگر ویژگیهایشان این است که فراریت کمی دارند و در دمای کم نیز منعطف میباشند. معروفترین نوع آن روغن سویای اپوکسی است و مصرف اصلی آن در صنعت غذایی و دارویی میباشد. این ماده مشکلاتی را هم دارد از جمله اینکه وقتی دما پایین میآید، تمایل به بلورینگی پیدا میکند. البته اگر دما را افزایش دهیم، بلورهای ایجاد شده کمکم از بین میروند.
این نوع نرمکنندهها با پلاستیکها سازگاری زیادی دارند، به همین سبب در برابر حلالها مقاومت مناسبی دارند. از دیگر ویژگی های آن این است که در دمای کم هم منعطف میباشند. در واقع مهمترین نقش آنها این است که در دمای پایین عملکرد بسیار خوبی دارند. نرم کننده گرانول گروه فسفات قیمت بالایی دارند و در موارد خاصی مورد استفاده قرار میگیرند؛ از طرفی جزو نرم کنندههای سمی هم به حساب میآیند. به همین خاطر استفاده از این نرم کننده احتمالا به عنوان نرم کننده گرانول شلنگ به صرفه نیست.
از جمله نرم کنندههای این گروه میتوان به تری تولیلفسفات، تری ایلین فسفات و تری بوتیل فسفات اشاره کرد.
این نوع نرم کننده گرانول در برابر استخراج مقاومت بالایی دارند. همچنین به دلیل وزن مولکولی بالای آن، فراریت کمی نیز دارند و در برابر تخریبهای زیست محیطی ایستادگی میکنند به این معنی که به کندی در طبیعت تجزیه میشوند. این گروه، برخلاف نرمکننده گروه فسفات قیمت کم و مناسبی داشته و سمی هم نیستند. از مشکلات و معایب آنها میتوان به سرعت پایین انحلالشان اشاره کرد، همچنین زمانی که دما کاهش پیدا میکند، عملکرد این نرمکننده گرانول بسیار پایین میآید.
معروف ترینهای نرم کنندهگرانول پلیمری عبارت اند از: پلی پروپیلن سباسات، محصولحاصل واکنش الکل گلیکول و دی کربوکسیلیک اسید، اتیلن وینیل استات و البته استیل تری بوتیل سیترات.
بستن *نام و نام خانوادگی * پست الکترونیک * متن پیام |